Od stycznia bieżącego roku preparaty z konopi są dostępne w polskich aptekach jako lekarstwo. Powstaje w związku z tym naturalne pytanie – co w sytuacji gdy pacjent medycznej marihuany zażywając swoje lekarstwo np. w plenerze, zostanie objęty zainteresowaniem organów ścigania? Czy policja zapoznawszy się z receptą, dowodem zakupu oraz obejrzawszy opakowanie lekarstwa odstąpi od dalszych czynności sprawdzających, czy też będzie weryfikować czy np. w mieszkaniu pacjenta MM nie znajdują się inne środki odurzające? Czy organy ścigania będą weryfikować czy susz w opakowaniu z apteki to na pewno preparat medyczny, niepochodzący od dilera? A jeśli będą weryfikować to w jaki sposób? Zwracając się do importera czy weryfikując stężenie THC w ujawnionym suszu? Weryfikacja po stężeniu THC może nie być łatwa, albowiem w aktualnie dostępnym, jedynym preparacie na rynku, producent podaje informację o stężeniu THC na poziomie 19% THC +/- 10%, co daje dosyć szeroki zakres.
Nullum crimen sine periculo sociali
Co się stało z tzw. materialną treścią przestępstwa?
Rok pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 2 lat próby oraz grzywna 5.000 zł, tak brzmi prawomocny wyrok SA w Lublinie w sprawie pana Andrzeja.
Drobna satysfakcja, że udało się przekonać sąd do zmiany orzeczenia w zakresie nawiązki na rzecz zapobiegania i zwalczania narkomanii – sąd przychylił się do argumentacji obrony, sprowadzającej się do wykładni celowościowej art. 70 ust. 4 u.p.n., zgodnie z którą nawiązka ma służyć zadośćuczynieniu dobru chronionemu prawem jakim jest zdrowie publiczne, zdrowie indywidualne oraz monopol państwa na substancje psychoaktywne (lub lekarstwa, jak kto woli). Skoro preparaty z konopi były wykorzystywane wyłącznie w celu leczniczym i nie były dostępne w inny legalny sposób, to nie doszło do naruszenia żadnego z tych dóbr, a w konsekwencji brak jest podstaw do orzeczenia nawiązki. SA skrócił także okres próby z 4 lat do 2, co było (częściowo) do przewidzenia, albowiem orzeczenie SO zostało wydane z oczywistą obrazą art. 70 § 1 k.k., który przewiduje maksymalnie trzyletni okres próby.
Dlaczego prokurator nie umorzył? (ilość nieznaczna)
Zgodnie z art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (dalej: „u.p.n.”):
„Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w art. 62 ust. 1 lub 3, są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości”.
Przesłankami umorzenia postępowania na podstawie art. 62a u.p.n. są więc:
- posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych w ilości nieznacznej,
- przeznaczenie posiadanych środków na własny użytek,
- niecelowość orzeczenia kary wobec sprawcy ze względu na:
- okoliczności popełnienia czynu,
- stopień społecznej szkodliwości czynu
Zatrzymanie w związku z podejrzeniem prowadzenia pojazdu pod wpływem THC
Zapraszam do zapoznania się z dostępnym na portalu noizz.pl artykułem o wątpliwościach co do oceny wpływu substancji psychoaktywnej na zdolności psychomotoryczne kierowcy, w którym znajduje się moja wypowiedź o praktyce organów ścigania i sądów.
Zmarł prof. Stanisław Czepita
Profesor Stanisław Czepita był promotorem mojej pracy magisterskiej pt. “Problematyka kryminalizacji substancji psychoaktywnych – podejście wielopłaszczyznowe”. W dużej mierze to właśnie Profesorowi zawdzięczam ukierunkowanie mojego zainteresowania na prawo narkotykowe – gdy miałem wątpliwości co do tematu pracy i zacząłem opowiadać o moich rozważaniach co do sensu i bezsensu prohibicji, wysłuchawszy mnie podjął szybką decyzję: “dobrze, będzie Pan pisał o narkotykach”, i tak się stało. Profesor Czepita był nie tylko wspaniałym naukowcem, potrafiącym w prosty sposób tłumaczyć złożone zagadnienia (m.in. z logiki), ale dobrym człowiekiem, umiejącym wyczuć właściwy kierunek i służyć mądrą radą. Najszczersze kondolencje dla rodziny i najbliższych.
Zbrodnia wytwarzania oleju z konopi
Zapraszam do zapoznania się z moim artykułem w LIBERTÉ! na temat zbrodni wytwarzania oleju z konopi i trudnej do przecenienia roli sądów w dostępności do preparatów z konopi na cele medyczne.
Dozór i plany wakacyjne
W przypadku zatrzymania w związku z posiadaniem większej ilości zakazanych substancji psychoaktywnych częstą praktyką organów ścigania jest oddanie pod dozór Policji (dalej także: OpDP). W praktyce polega to na tym, że prokurator nadzorujący postępowanie wydaje postanowienie o oddaniu pod dozór Policji poprzez zobowiązanie do stawiennictwa w określonej jednostce od jednego do kilku razy w tygodniu. Czasami w ramach OpDP prokurator nakłada dodatkowe obowiązki na podejrzanego, jak np. zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu, zawiadamiania go o zamierzonym wyjeździe oraz terminie powrotu, zakazie przebywania w określonych miejscach i inne.
