Co się stało z tzw. materialną treścią przestępstwa?
Rok pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 2 lat próby oraz grzywna 5.000 zł, tak brzmi prawomocny wyrok SA w Lublinie w sprawie pana Andrzeja.
Drobna satysfakcja, że udało się przekonać sąd do zmiany orzeczenia w zakresie nawiązki na rzecz zapobiegania i zwalczania narkomanii – sąd przychylił się do argumentacji obrony, sprowadzającej się do wykładni celowościowej art. 70 ust. 4 u.p.n., zgodnie z którą nawiązka ma służyć zadośćuczynieniu dobru chronionemu prawem jakim jest zdrowie publiczne, zdrowie indywidualne oraz monopol państwa na substancje psychoaktywne (lub lekarstwa, jak kto woli). Skoro preparaty z konopi były wykorzystywane wyłącznie w celu leczniczym i nie były dostępne w inny legalny sposób, to nie doszło do naruszenia żadnego z tych dóbr, a w konsekwencji brak jest podstaw do orzeczenia nawiązki. SA skrócił także okres próby z 4 lat do 2, co było (częściowo) do przewidzenia, albowiem orzeczenie SO zostało wydane z oczywistą obrazą art. 70 § 1 k.k., który przewiduje maksymalnie trzyletni okres próby.
