Profesor Stanisław Czepita był promotorem mojej pracy magisterskiej pt. “Problematyka kryminalizacji substancji psychoaktywnych – podejście wielopłaszczyznowe”. W dużej mierze to właśnie Profesorowi zawdzięczam ukierunkowanie mojego zainteresowania na prawo narkotykowe – gdy miałem wątpliwości co do tematu pracy i zacząłem opowiadać o moich rozważaniach co do sensu i bezsensu prohibicji, wysłuchawszy mnie podjął szybką decyzję: “dobrze, będzie Pan pisał o narkotykach”, i tak się stało. Profesor Czepita był nie tylko wspaniałym naukowcem, potrafiącym w prosty sposób tłumaczyć złożone zagadnienia (m.in. z logiki), ale dobrym człowiekiem, umiejącym wyczuć właściwy kierunek i służyć mądrą radą. Najszczersze kondolencje dla rodziny i najbliższych.